Melaka: eens een Nederlandse kolonie

Gistermiddag toen we Melaka inreden zagen we Martijn enNuray lopen, de motorrijders die we in de Cameron Highlands hebben ontmoet. We hebben ze even kort gesproken en toen we 's avonds bij een van de beste indische restaurantjes gingen eten zaten zij daar ook samen met Paul, de engelse motorrijder, dus zijn we aangeschoven en was het weer een gezellig avondje en erg lekker eten. Daara nog even door Chinatown gelopen, wat ook erg goedd bezocht wordt door chinezen, die hier in 2008 62% van de bevolking uitmaakten

Melaka staat net als Georgetown op de werelderfgoed lijst en is eerst door de Portugezen, daarna vanaf 1641 door de Hollanders en vervolgens door de Britten beheert. Pas in 1957 werd het onafhankelijk. Nederland heeft het zo'n 150 jaar als kolonie gehad en uiteindelijk in 1824 met de Britten geruild voor Benkoelen op Sumatra .

Vele pandjes hier hebben Nederlanse invloeden en in die tijd moest men belasting betalen afhankelijk van de breedte van de woning. Veel huizen zijn dus smal en erg diep met binnentuinen. Zo ook ons hotel, het ziet er erg fraai uit en is ook gezellig om in te zitten. Dus vanmorgen na het ontbijt lekker in de tuin in de schaduw de krant gelezen dia aan onze deur hing, voordat we op pad gingen.

Door de stad loopt een rivier en de pandjes die daaraan staan doen denken aan bijvoorbeeld Medemblik. Het is leuk en bijzonder om de Nederlandse invloeden te zien. We bezoeken daarna een replica van een Portugees schip waarin de geschiedenis van Melaka wordt vertoond. Melaka lag vroeger direct aan zee en was een belangrijke haven tijdens de VOC tijd.

's Avonds lopen we nog even door Chinatown, dit ligt achter de straat waar ons hotel is en ongemerkt zien we daar toch weer een paar bijzondere gebeurtenissen. Eerst denken we dat er een ceremonie plaats vindt in een Chinese tempel, maar als we beter kijken is het een karaoke wat er gaande is. Mensen(chinezen) kijken en luisteren gebiologeerd naar een man die niet kan zingen.

Daarna zien we kennelijk een Chinese herdenking van een pas overleden man in een soort van opgeknapte garage box en uiteindelijk een optreden van een groep Chinezen die zingen en dansen. Maar als we dat gaan beschrijven wordt het verhaal te lang. Het is in ieder geval een bijzonder vermaak.

Port Dickson - Melaka: 87 km

Het bleef gisteravond erg warm, zo rond 23.00 uur was het nog steeds 30 graden, helaas kan de airco 's nachts niet aan omdat ie meestal op het bed gericht staat dus ook de nachten zijn warm. We hebben evengoed redelijk geslapen en stappen toch weer fris op de fiets.

De route is echt leuk vandaag. Soms ontkomen we er niet aan om over de drukke weg nr 5 te rijden maar meestal rijden we over smalle wegen langs dorpjes, woonwijkjes en aan de kust. Aan de kust zien we veel groepjes mensen die zich vermaken met spelletjes of picknicken.

Hoe dichter we bij Melaka komen hoe meer resorts we zien. Het zijn er echt veel en elk resort heeft ook enorm veel kamers. Het kan bijna niet dat dit wel eens vol zit en als het vol zit vragen we ons af wat die mensen daar gaan doen. De kust is in onze ogen namelijk niet zo mooi en een raffinaderij van Petronas ligt aan deze kust, dus grote schepen lossen hier hun olie. Het is dan ook niet zo vreemd dat een aantal resorts er verlaten bijliggen.

We passeren de 6000 km, da's best veel vinden we en als we Melaka inrijden zoeken we ons hotel op. Het ligt in Chinatown en ziet er fraai uit. We hebben geboekt voor zondag tm dinsdag maar proberen of we vandaag al terecht kunnen. Ze willen ons eerst een dure kamer slijten maar uiteindelijk hebben we toch een standaard room en kunnen we morgen naar onze geboekte kamer verkassen, een superior room, met iets meer ruimte en luxe. Ja we nemen het er van!!

Ze moeten de kamer nog schoonmaken dus met een biertje in de lobby wachten we het rustig af, na drie kwartier kunnen we naar onze kamer.

Ondanks dat het vandaag een korte route was zijn weredelijk vermoeid. De warmte, en het is echt warm tijdens het fietsen vraagt veel energie, maar we lopen toch even het stadje in. Onze eerste indruk is dat het er gezellig uitziet. Hier vermaken we ons wel een paar dagen. Melaka is 150 jaar een kolonie van Nederland geweest, de invloeden zijn daarvan nog zichtbaar en daar gaan we morgen meer van lezen en zien.

Klang - Port Dickson: 124 km

Na 2 hartstikke leuke dagen in KL stappen we ook weer met veel plezier op de fiets, het is nog lekker koel. Helaas zijn de eerste 60 km over een drukke saaie weg. Er is veel herrie en stank van de auto's. Zeker de vrachtauto's maken een hoop lawaai en geven zwarte rook. We zien in Maleisië regelmatig Mercedes vrachtwagens die zo oud zijn dat de cabine is vervangen door hout en dat de chauffeur op een tuinstoeltje zit, vaak is er geen portier. Maar ze rijden nog steeds. We zien ook veel gestrande bouwprojecten van woonwijken.

We komen in de buurt van Morib, onze gedachten was om hier de middag te blijven. Het resort is groot maar verder is er niets omheen. Het is nog vroeg, 11.00 uur en we besluiten om door te fietsen naar Port Dickson. Na een uurtje pauzeren we aan zee, waar we vlak langs rijden. Vrouwen lopen met een hark door de prutbak van zee, zo vinden ze schelpen, ze worden net als mosselen gekookt en de inhoud wordt gegeten. Er komt een bewoner van het dorpje bij ons zitten. We kletsen wat en hij vertelt ons hoe het zit met de vogelhuizen die we ook vandaag weer zien.

In de betonnen panden staan versterkers met vogelgeluiden. Hierdoor worden zwaluwen gelokt. Als zij een nestje bouwen doen ze dat met braaksel. De nestjes zijn in trek bij de chinezen, hier zitten nl stofjes in welke goed voor de gezondheid zijn! Ze geloven hier heilig in. Ze worden gesorteerd op kwaliteit. De nestjes zijn uiteraard heel licht maar 1 kilo kost 10.000 RM, zo'n € 2500,00. Het zijn vooral de chinezen die de panden neerzetten en beheren.

De weg wordt leuker, ondanks dat we op de doorgaande autoweg rijden, is het redelijk rustig en we rijden weer door een groene mooie omgeving. Er staan mooie huizen maar we rijden ook langs zeer eenvoudige kampongs, slechts een paar kleine huisje bij elkaar. De temperatuur begint aardig op te lopen, het is zo tussen de 35 en 40 graden. Tot voor een week geleden heeft het in deze omgeving een paar weken geregend. Dan maar warm.

We zien redelijk veel Chinese begraafplaatsen, ze zien er vaak onverzorgd uit en hindoetempeltjes. Deze tempels staan vaak op gekke plekken, soms tussen het vuil ,met een hek er omheen. Het lijkt wel 3^e rangs.

We nemen nog een pondje, en dit is weer een variant op alle pondjes die we inmiddels gehad hebben. We kunnen er zo oprijden en met 2 minuten zijn we aan de overkant. De laatste 20 kilometer fietsen we weer een klein beetje door een heuvelachtig gebied en ook weer door het drukke verkeer. Om 4 uur zijn we in Port Dickson bij ons hotel, aan de overkant van de weg is de zee.

We zitten aan de straat van Melaka, dit is een van de drukst bevaren routes van de wereld voor grote schepen. Na het douchen lopen we naar de winkeltjes en foodcourt even verderop. Ze hebben heerlijke saté, kleine stukjes kip met een pittige saus. We bestellen een paar keer een bordje en lopen via het strand terug, het is nog steeds warm. Het horloge van Johan geeft 32 graden aan. De zee is hier niet schoon, en er komt ook nog eens een grote rioolpijp in uit, morgen gaan we weer verder.

Kuala Lumpur: vreemde tempels en vogels

Na een luxe uitgebreid ontbijtbuffet lopen we door China Town waar alle stalletjes al weer worden opgebouwd. We gaan naar een hindoe tempel, gebouwd in 1873. Onze schoenen moeten uiteraard uit. Van dit geloof weten we niets. Er heerst net zo'n rust als in de boeddhistische tempels en ook hier zien we mensen bidden tot een priester of monnik, we weten niet hoe de titel is, en er vinden ook rituelen plaats. De gelovigen smeren een goedje op hun voorhoofd als ze gaan bidden.

Later komen we in de oudste ( 1864) taoist ( chinese) tempel van KL. We hoeven geen schoenen uit en geen jurken aan. Het is een groot verschil met alle andere tempels of gebedsruimtes die we hebben bezocht. Er is geen rust, er worden volop wierook stokjes verkocht, net als rode velletjes papier waarop tekens staan. Het lijkt net een winkeltje, het is een hele andere sfeer als de andere tempels. Ook van dit geloof weten we niets, dus we zien ook hier veel rituelen die ons niets zeggen.

We lopen via nog een aantal 'bezienswaardige' gebouwen naar het vogelpark. Natuurlijk zijn alle dieren gevangen maar het is wel een mooi aangelegd park en er vliegen en lopen mooie en bijzondere vogels rond. Helaas zitten sommige vogels wel in (te) kleine kooien.

In het park zien we ook een aantal jonge totaal gesluierde vrouwen, dit zagen we ook in de stad zelf. Het trekt onze aandacht en ook van andere toeristen. Van andere Nederlanders horen we dat hier veel Arabieren zijn, dus dat zijn dit waarschijnlijk ook. Het ziet er erg gevangen uit en aan de andere kant lopen ze met i-pods en zijn hun ogen soms zwaar opgemaakt. Vreemd.

We vermaken ons er een tijdje en daarvandaan lopen we naar het station om weer terug naar Klang te gaan. In de trein is een vrouwencoupé, dit staat ook aangegeven op het station. We besluiten toch om bij elkaar te gaan zitten.

Er is goed op onze fietsen en bagage gepast en we krijgen dezelfde kamer weer. We werken ons weblog bij en lezen dat de elfsteden tocht zeker niet doorgaat. Da' s jammer voor alle schaatsliefhebbers, maar menwacht waarschijnlijk tot dat wij thuis zijn.

Kuala Lumpur: slenteren bij 36 graden

We rijden voor ruim € 0,90 p.p in een uur naar Kuala Lumpur, in de trein is het net als bij ons. Veel mensen vermaken zich met hun telefoon. Vanaf het station in KL lopen we zo'n 20 minuten naar ons hotel. Het ligt om de hoek bij Chinatown en we hebben een kamer op de 7^e verdieping.

Ook in deze stad zijn heel veel hoge kantoorgebouwen en bij 36 graden slenteren we er tussendoor, we gaan langs een aantal oude mooie pandjes. Lopen door de wijk Little India, wat door de mensen, geuren, kleuren en muziek een mooie wijk is om te zijn.

We bezoeken de Jamek moskee, de oudste van KL ,waar een volledige rust heerst, ondanks dat het midden in het centrum staat. We moeten wel een jurk aan, ook Johan omdat zijn korte broek kennelijk te kort is en Gerda moet een hoofddoek om. De gebedsruimtes mogen we niet in, deze zijn alleen toegankelijk voor moslims.

We lopen verder naar de Petronas Towers, hier ook wel de Twin Towers genoemd. In de vroege ochtend worden vrijkaarten weggegeven om naar de 40^e verdieping, op 170 m te gaan. Wij hebben geen tickets dus we bewonderen de buitenkant en lopen de shopping mall in die er ook in is gevestigd. Het is er lekker koel, we komen weer een beetje op temperatuur en er zijn veel mooie winkels. We zien lang niet alles maar gaan verder naar de KL telecommunicatietoren. Hier kopen we een kaartje om naar 260 meter te gaan. Met de lift zijn we er binnen 1 minuut. Het uitzicht is schitterend. Alle gebouwen die vanaf de grond zo hoog waren vallen in het niet. Het is helder dus aan alle kanten hebben we een mooi uitzicht. De toren is de op 2 na hoogste telecommunicatietoren in de wereld met 421 m hoogte. Rotterdam is de op 1 na kleinste, deze is 185 meter hoog lezen we daar.

's Avonds lopen we door China Town, hier kun je veel nep kopen van dure horloge, ' merk 't-shirts en tassen en andere prul. We eten en drinken wat en zoeken met weer veel indrukken ons hotel op. We kijken op zowel de Petronas Towers als de KL toren. De stad is inmiddels mooi verlicht.

Sungai Besar - Klang: 109 km

De enkel van Johan is een stuk beter, de pijn is zo goed als weg. Gisteravond zijn we er achter gekomen dat het een acute jicht aanval is. Althans als we internet raadplegen kloppen de symptomen en de oorzaak is ook wel duidelijk. Vocht tekort. We drinken ook slecht als we aan het fietsen zijn, terwijl het erg warm is. Dus we verliezen een hoop vocht en vullen het eigenlijk niet aan. Meteen maar het nodige gedronken en paracetamol tegen de pijn genomen. Het is in ieder geval lekker dat we weten wat het is en dat de pijn is afgenomen.

We fietsen grote delen van de route over rustige kleine wegen. Soms onderbroken door een stukje over de 5, een doorgaande drukke weg. We zien vooral veel palmbomen maar toch ook weer allerlei activiteiten vande bevolking, wat inmiddels niet meer zo opvalt maar tochbijzonder blijft. Een deel van de route gaat eindelijk ook weer eens over een gravelweg, en zelfs over een gravel singletrack langs de zee. Het eerste stuk van de zee is vooral blubber. Het is een tijd geleden dat we onverhard en in zo'n rustige omgeving hebben gereden. Genieten dus.

We zien ook vandaag weer grote betonnen gebouwen waar vanuit heel veel vogelgekwetter komt. Sinds we in Maleisië rijden zien we deze regelmatig. Soms is er opslag van goederen onder maar vaak ook niet. We hebben het al een paar keer gevraagd maar komen er niet achter waar het voor dient. Gelukkig lezen we soms de weblog nog van Martin en Jeanet, echte aziëfietsers, voor tips en tops en hebben daar gelezen dat de chinezen op deze manier zwaluwen lokken, zodat ze gaan nestelen. Deze schijnen namelijk erg lekker te zijn.

We zijn rond half 12 in Kuala Selangkor, lunchen in de buurt van het National Park en zien heel veel silver leaf apen. Ze komen vanuit het bos de weg op en worden gevoerd met bananen door de toeristen.

We fietsen verder richting Klang, ook nu weer over rustige wegen. Maar aangezien weg 5 is afgesloten voor een ceremonie, is vandaag deze weg een stuk drukker. Wij rijden file tussen de auto's. Gelukkig duurt het maar een paar kilometer.

Als we voor ons hotel staan begint het onwijs te regenen dus we zijn mooi op tijd binnen. Nadat we opgefrist zijn lopen we door de wijk Little India. Mooie kleurige stoffen en kleding winkels en knoert harde muziek uit CD zaken. Veel winkels zijn nog gesloten ivm de vakantie. We weten nu ook waar het station is. Het is maar 20 minuten lopen vanaf ons hotel. Morgen gaan we met de trein naar Kuala Lumpur, blijven daar 1 nacht en laten hier onze fietsen en spullen staan. Donderdagavond komen we hier weer terug.

Als we 's avonds zitten te eten worden we aangesproken door een Canadees fietsstel, zij hadden onze fietsen zien staan in het hotel en we raken in gesprek. Zij fietsen al jaren en hebben nu thuis alles verkocht, de spullen staan in opslag. De man heeft op Bali tijdens het fietsen zijn pols gebroken dus ze zijn even uitgefietst. We eten gezamenlijk verder en wisselen wat reiservaringen uit.

Pulau Pangkor - Sungai Besar: 107 km

Even na half acht zijn we klaar met het ontbijt dus we fietsen als een gek naar de ferry om de boot van 07.45 uur te halen. Gelukkig ligt ie er nog, het is nog erg rustig, de fietsen zetten we weer voor op het dek en om half 9 fietsen we vanaf de overkant weg.

De eerste 60 km is dezelfde weg als vrijdag, alleen maar palmolieplantages zover als je kunt kijken, maar we vervelen ons niet, we vinden het fietsen namelijk nog steeds erg leuk. Daarna pikken we onze route weer op en na ruim 10 km nemen we een pontje over de Bernham River. Het is slechts 5 minuten varen, er werken 3 man op de pont en samen met nog 5 passagiers gaan we naar de overkant. In die 5 minuten kopen we een ticket, we krijgen hiervan een bewijsje en als iedereen een ticket heeft gekocht wordt ons kaartje weer opgehaald. Een prachtig systeem!

Aan de overkant belanden we in een oase van rust, een kleine weg tussen de palmbomen, nu niet voor de olie maar voor de kokosnoten en bananenbomen. Praktisch geen auto's dus we kunnen zelfs even naast elkaar rijden en elkaar weer verstaan zonder dat we schreeuwen. Jammer genoeg wordt het na zo'n 10 km al weer wat drukker. Het is wel een apart gebiedje om door heen te fietsen. Zo nu en dan fietsen we langs een dorpje of er staan huisjes langs de weg, het is een allegaartje, geen een woning lijkt op de ander. Het lijkt of ze gebruiken wat ze voor handen hebben.

Rond 2 uur fietsen we Sungai Besar in, een plaatsje met relatief veel winkels maar verder geen bijzondere dingen. We slapen in een eenvoudig hotel, de fietsen kunnen bij de receptie staan welke op de 1^e verdieping is. Op de begane grond zijn winkeltjes. Bij de 7 eleven kopen we ontbijt voor morgen. Brood met nutella. Dat wordt smullen.

We eten bij een restaurant even verderop. Het is nog vroeg maar redelijk druk met lokale mannen. Vrouwen zien we in dit soort plaatsjes niet zo gauw in een restaurant zitten. De nasi is lekker dus we gaan het redden tot morgenochtend.

Johan heeft sinds gistermorgen een dikke, rode enkel. Het lijkt ontstoken.We weten niet waar het van komt maar het is behoorlijk pijnlijk en beperkt het lopen en fietsen. Normaal gesproken zitten zijn voeten vast in de pedalen. Deze voet dus nu maar even niet want hij is bijna niet los te krijgen. We wachten even af hoe het morgen voelt en bezoeken dan misschien toch maar een dokter in Klang, waar we morgen heen gaan.

Pulau Pangkor: rondje eiland van 24 km

Het eiland heeft rondom een kustweg met een paar doodlopende wegen richting een golfbaan of woningen. Vandaag hebben we op ons gemakkie het eiland rondgereden. Er zaten nog een paar korte pittige klimmetjes in, 15% volgens de boekjes en dat geloven we graag, maar zonder bepakking waren we vlot boven. Een 16% afdaling stond er tegen over, ook kort maar toch leuk en lekker dat we dan goeie remmen hebben.

De weg gaat langs een aantal strandjes en dorpjes, en we lunchen bij het havengebouw en worden verrast door 2 veraanen die over de stenen walkant sluipen, ze zijn wel een meter lang en schieten gauw weer tussen de stenen.

We fietsen ook langs Kota Belanda, of te wel Fort Dutch. De nederlanders hebben hier eind 16 e eeuw een fort gehad met 60 'militairen 'om de handel veilig te stellen. Het overblijfsel van het fort is gerestaureerd en kennelijk hier best interessant aangezien er veel toeristenbusjes stonden. Wij vonden het niet zo veel voorstellen maar het werd vaak op de foto gezet, dat hebben wij natuurlijk ook gedaan.

Verder hebben we vandaag en gisteren een aantal overnachtingen vastgelegd in Kuala Lumpur, Melaka en Singapore. Alle drie grote steden die we gaan bezoeken en waarbij het wel handig is als we weten waar we heen moeten fietsen.

Morgen verlaten we dit eiland weer en hopen dat het bij de ferry een stuk rustiger is als vandaag, er stond vanmiddag nl een hele tijd een hele lange rij.