Singapore: nog een paar highlights voor vertrek

Op onze laatste reisdag zijn we net als de dagen ervoor weer vroeg wakker. De tempel naast ons is al om 6 uur open en tussen 5 uur en half zes worden de stalletjes opgebouwd. Er worden bloemen, wierook stokjes, sinaasappels en andere spulletje verkocht die de mensen meenemen naar de tempel. Dit gaat zo de hele dag door tot 6 uur ‘s avonds als de tempel gaat sluiten.

Later op de ochtend gaan we ook naar binnen. Er wordt door mensen in stilte gebeden, er wordt wierook aangestoken, giften gegeven en in het midden is een groot kleed waarop mensen bepaalde rituelen uitvoeren. Ze zitten op hun knieën en hebben een koker met zo'n 50 stokjes. Ze schudden hiermee net zolang totdat er een stokje uitvalt, daarna laten ze twee halve maantjes op de grond vallen. Deze hebben een holle en een bolle kant en als ze op een bepaalde manier terechtkomen gaan ze met het stokje naar een balie. Op het stokje staat een teken of nummer en dit correspondeert weer ergens mee, waarna ze een briefje krijgen met tekst. Onze nieuwsgierigheid is gewekt en als we het vragen begrijpen we dat ze in stilte een vraag stellen, het stokje bepaalt welk antwoord ze krijgen maar het terechtkomen van de maantjes bepaald of ze het juiste stokje hebben. Het briefje geeft het antwoord. Interessant en bijzondere rituelen.

We bezoeken ook nog het Raffles hotel, een mooi koloniaal gebouw uit eind 1800. Zeer chique en opvallend wit tussen alle hoge gebouwen in. Het is leuk om er even rond te lopen, maar we mogen niet zomaar overal naar binnen. Uiteraard wel in de winkeltjes en in het museum waar vooral mooie oude foto's hangen. Maar de lounge is alleen voor de gasten.

Als we met de metro terug gaan, en ondergronds zijnbijna net zoveelwinkels en foodcourts als in de shopping malls, zien we ook nog een supermarkt zoals bij ons, met Beemsterkaas en even verderop zien we stokbrood.

We gaan terug naar ons hotel, eten een lekker broodje beemsterkaas en wachten op de taxi die voor ons besteld is. Hij is een half uur eerder als afgesproken dus om half 5 rijden we richting het vliegveld. Het is lekker rustig en we kunnen al inchecken. Er wordt niet moeilijk gedaan over het gewicht, we hebben 6 kg meer als toegestaan en om half 6 is alles geregeld. We lezen en lopen nog wat rond. Maken voor de laatste keer ons verhaal en wachten op het vliegtuig.

We hebben veel gezien, beleefd, geroken, gehoord, ervaren en veel geleerd. Op de fiets een reis maken is fantastisch. We hebben veel armoede gezien en in sommige steden enorme rijkdom. Vooral de armoede doet ons beseffen dat we op een goeie plek in de wereld wonen en een mooi leven hebben.

Singapore: bovenlangs en ondergronds

We hebben tot nu toe de zon bijna nog niet gezien, het is bewolkt met af en toe een flinke regen en onweers bui, dus soms komen de shopping malls goed van pas om te schuilen. We zien ze echt overal ongeacht waar we lopen.

Veel gebouwen zijn met elkaar verbonden en op straat is het, buiten het centrum, helemaal niet zo druk, zeker niet met voetgangers. Fietsers zien we nauwelijks en ook de scooters die we in alle landen gezien hebben zien we hier bijnaniet rijden. De metro is hier echt een fantastische manier om je te verplaatsen, supersnel en bijna elke 2 minuten kun je instappen. De mensen hier maken er veel gebruik van, zeker op zondag was het druk en dus behoorlijk vol!

Door de verbindingen en de metro hebben wij het idee dat je hele wijken kunt doorkruizen zonder over straat te lopen, en volgens ons doen veel mensen dat ook want ze zien hartstikke wit.

Singapore is grotendeels een digitale stad, hier schijnt ook de meeste digitale apparatuur verkocht te worden. We zien dan ook heel veel mensen verdiept in hun mobiel of tablet, en echt verdiept, ze kijken niet om zich heen en horen of zien verder niks, ongeacht of ze eten of lopen, ook 's avonds zitten er veel op een muurtje te spelen of werken met hun mobiel.

We bezoeken nog wat winkels en ondanks dat Singapore niet echt goedkoper is dan Nederland gaan we uiteindelijk met meer spullen naar huis als dat we weggingen. We gaan naar Marina Bay, hier zijn heel veel moderne kantoorgebouwen en hotels en ook hier de nodige shopping malls.

Ook hier is een Little India, het is wel apart hoe zo'n wijk in zo'n digitale stad met alle dure gebouwen en winkels, zijn eigen identiteit kan houden. Oude pandjes met kleine winkeltjes zoals we dat al eerder gezien hebben en zodra je de wijk inloopt zie je ook bijna alleen maar Indische mensen lopen. Het is ook hier een leuke wijk om doorheen te lopen en we hebben er weer lekker gegeten. Het Indische eten heeft toch wel onze voorkeur van alles wat we deze maanden gegeten hebben.

Tussendoor hebben we de fiets van Gerda en alle spullen ingepakt, was toch weer even passen en meten maar alles zit erin.

Singapore: fietsdozen en shopping malls

We hebben genoten van alle lieve en leuke reacties en mails die we hebben ontvangen tijdens onze reis, dit is echt hartstikke leuk om te lezen en om op die manier contact te hebben met het thuisfront en andere reizigers

Vandaag zijn we op zoek geweest naar verpakkingsmateriaal voor onze fietsen, via een dame van het hotel komen we bij een fietsenzaak terecht vlakbij het hotel. Hij heeft 2 middelgrote fietsdozen voor ons. Eén is al leeg en in die andere zit nog een fiets maar als we om 5 uur terug komen dan kunnen we ze alle twee voor 10 SD meenemen, blij dat we zo snel iets gevonden hebben en niet verder hoeven te zoeken gaan we Orchard road op.

Dit is de straat met de shopping malls. En dat zijn er nogal wat, echt enorm veel, de 1 nog groter dan de ander en elke mall heeft ook zoveel winkels dat is echt ongelofelijk. Vonden we die in Bangkok nog bijzonder, hier staan ze achter elkaar, alle dure merken van horloges, tassen, kleding, digitale spullen, fotocamera's zijn vertegenwoordigd. Als we onder de weg naar de andere kant van de kruising moeten belanden we weer in een mall en het is nog niet zo eenvoudig om de juiste uitgang te vinden. Maar na 2 x op een onbekende plek boven te komen staan we aan de goede kant.

Als we 's middags terugkomen bij de fietsenzaak blijkt dat hij maar 1 grote doos heeft, de andere fiets is te duur om er uit te halen en zomaar ergens neer te zetten. Hij heeft nog wel 2 andere kleinere dozen. Dus met 3 dozen voor 10 SD lopen we naar het hotel, gelukkig is het dichtbij. Bij de 7 eleven kopen we nog plakband en mesjes

Nieuwsgierig of het past en niet op zoek moeten naar wat anders proberen we of de fiets in de kleine doos gaat. Als we de wielen, zadel, tassendragers demonteren en het stuur losmaken past het precies. Dus 1 fiets is ingepakt en de ander gaan we morgen doen.

Het hotel staat niet in Chinatown zoals we dachten, al lijkt het er wel op met alle Chinezen die ook vandaag weer belangstelling hebben voor de tempel, maar we zitten wel in het centrum tussen de foodcourts en winkelcentra's

's Avonds zoeken we een van de foodcourts op. Net als dat er zoveel winkels zijn, zijn er ook heel veel foodcourts en in elke kunnen we heel veel soorten en smaken eten kiezen. Het is echt zoeken naar een plekje om te zitten, het is overal super druk. Iedereen eet hier buiten de deur en ook de winkels worden allemaal druk bezocht. Deze zijn van 10.00-22.00 uur open en sommige foodcourts zijn 24 uur open. We zien hier wel enorm veel jongeren, in verhouding veel meer als oudere en oude mensen.

Pontian Kechil - Singapore: 88 km

Vanuit Pontian Kechil kun je op 2 manieren naar Singapore. De ene manier is via de Second Link, een brug waarover je niet mag of kunt fietsen, dus dan moeten we een taxi nemen en de andere manier is via Johor Bahru. Deze plaats wordt door de Causeway-brug verbonden met Singapore. We willen graag fietsend onze reis eindigen dus we kiezen ervoor om naar Johor te fietsen, hier nog een hotel te nemen en zaterdag naar Singapore te gaan.

Met een laatste blik op de Straat van Melaka rijden we weg van de kust richting Johor Bahru. We fietsen over weg nr.5, het is een drukke weg en er zijn geen zijstroken. Het is warm en benauwd, zeker ook door het verkeer en de uitlaatgassen. We fietsen evengoed aardig door, alsof we opgejaagd worden door de auto's die voorbij rijden. We bedenken onderweg dat we misschien wel door kunnen fietsen, het is nog best vroeg en we zijn er al bijna, we zien wel als we in Johor zijn...

Zo'n 20 km voor Johor wordt de weg breder en drukker. Het is inmiddels in onze termen een 4 of 6 baans snelweg, waar je dus ook mag fietsen. Er is geregeld aan de linkerzijde een afslag, en aangezien we ook hier links rijden moeten we steeds 1 of 2 rijstroken naar rechts opschuiven, met handgebaren lukt het aardig om tussen de auto's door te laveren. Maar eigenlijk is het een beetje te gek dat we hier fietsen, maar ook te gek DAT we hier fietsen.

We volgen de borden Woodlands, aangezien in die buurt het hotel staat waar we heen willen maar voordat we het door hebben rijden we richting de douane en staan we voor het hokje om uit te checken. Dit gaat allemaal erg makkelijk en we rijden over de Causeway-brug naar Woodlands Customs in Singapore, we vullen weer een inreiskaart in, en we hebben er weer een stempel bij in ons paspoort

Opeens zijn we dus in Singapore en we zijn een beetje beduusd dat we onze laatste kilometers gaan maken, dit hadden we morgen pas 'gepland' en nu is het al zo laat.

Als we door de douane zijn wisselen we de Ringit om in Singapore Dollars en we bellen het hotel om ons verblijf een dag te vervroegen. Er is nog ruimte en ze houden het tot 15.00 uur vast, we hebben dus zo'n 2,5 uur om er heen te fietsen

Gelukkig hebben we in Melaka een plattegrond van Singapore gekocht en veel straten worden met borden boven de weg aangeduid dus we vinden makkelijk onze weg. Het is zeker in het begin nog erg rustig. Later wordt het wel wat drukker maar niets vergeleken met de ochtend.

Het hotel staat midden in Chinatown en als we aankomen is het super druk in de straat, blijkt dat er naast ons hotel een belangrijke chinese tempel staat en deze wordt vandaag extra druk bezocht, waarom weten we nog niet. Voor het hotel staat een gouden beeld en ook deze krijgt heel veel aandacht, maar met een beetje duwen kunnen we toch met de fiets het hotel in.

Bij het hotel klokken we 6288 km en in al die km's hebben we geen één lekke band gehad, ondanks alle hobbels, kuilen, stenen en glas waar we over of doorheen zijn gereden. De enige fietspech die we gehad hebben zijn 5 gebroken spaken. Dat is echt super gegaan.

De fietsen gaan mee naar de kamer, we realiseren ons een beetje dat de trip er op zit, ook al hebben we hier nog een paar dagen. Soms heb je een dag dat je blij bent dat je heelhuids bent aangekomen. Vandaag was dit zo'n dag, het was behoorlijk intensief en ook al letten wij goed op, er zijn nog zoveel andere op de weg die niet gewend zijn aan fietsers.

Later op de dag en in de avond lopen we wat rond, er zijn in ieder geval veel shopping malls en food-courts en verder zien we het nog wel wat we hier gaan bekijken. Dinsdagavond gaat ons vliegtuig dus we hebben een paar dagen de tijd om na te genieten en te zorgen dat onze fietsen weer mee terug kunnen.

Batu Pahat - Pontian Kechil: 86 km

Vannacht waren er pittige regen en onweersbui en als we wakker worden regent het nog. Maar de lucht begint op de klaren dus we doen rustig aan met het ontbijt. Als we tegen 9 uur wegfietsen is het droog en de zon begint al door te komen.

Als we de stad uit zijn fietsen we over een slinger weg door heuvelachtig terrein, helaas is het ook industriegebied, dat betekent HONDEN. We moeten weer een keer flink op de pedalen staan en schreeuwen om een aanstormende hond te doen stoppen. Gelukkig lukt het en laat ie ons verder fietsen. We hebben toch weer even de schrik te pakken en fietsen schichtig verder. De weg vervolgt langs een natuurreservaat waar de omgeving weer mooi groen is ( en zonder honden) en even later over smalle weggetjes langs diverse huisjes en dat alles binnen de 25 km, dus we genieten ervan.

Daarna gaat de route over de doorgaande 'autoweg' maar ook hier is het net als gisteren prima om te fietsen. Veelal weer door dorpjes, langs scholen, begraafplaatsen zowel chinees als moslim, en langs tempels en moskeeën. Soms hebben we een Lorong Motosikal, een strook voor de brommers waar wij kunnenfietsen.

Ook in dit gebied zijn nog steeds oliepalmplantages dus we fietsen regelmatig langs een opslag van de 'vruchten'. Het stinkt behoorlijk en het is geen geur waar je gauw aan went, net als de geur van de kadavers, dit keer fietsen we langs een doodgereden aap.

We zien de laatste paar fietsdagen, eigenlijk al in de buurt van Melaka, veel minder afval aan de kant van de weg, het ziet er een stuk frisser uit. En hier is de doorgaande weg ook wat opgevrolijkt door bloeiende planten en struiken.

In Pontian Kechill staat ons hotel vlak aan zee. Deze is hier bijna zwart van kleur dus niet zo lekker om in te zwemmen. Er is ook geen strand maar grote rotsen waar veel afval tussen ligt.

Op de hoek zit een groot restaurant met uitzicht op zee dus daar genieten we van een sappie!!( Een biertje is hier niet te koop behalve bij de 7 eleven) en zo tegen 5 uur wordt het druk met mannen die na hun werk wat gaan drinken. Ook hier zie je op dit tijdstip bijna geen vrouwen in het restaurant.

Later eten we wat in hetzelfde restaurant, het is nog niet druk maar er wordt een scherm naar buiten gereden en tafels en stoelen buiten gezet. Dat belooft wat, we denken dat ze iets uit gaan zenden, voetbal of zo want daar zijn ze gek van maar we wachten het af. Er gebeurd niet veel, ons eten is op en we lopen nog wat verder. Aan zee zijn nog meer restaurantjes, ook daar veel tafels en stoelen en een scherm, en ook hier weinig klanten. Na lang wachten zien we niet anders als dat de gewone t.v uitzendingen op het scherm verschijnen. Waarschijnlijk omdat er anders helemaal niemand buiten gaat zitten want ze zijn gek op t.v kijken. Jammer hoor geen voetbal of een andere leuke show. We gaan terug naar onze kamer, ook deze dag zit er al weer op. Nog 1 dag fietsen in Maleisië........

Melaka - Batu Pahat: 104 km

In het hotel in Melaka maakten we steeds een praatje met de portier en een schoonmaakster. Alle twee erg aardige mensen. De portier was een moslim-Maleisiër en vond dat we al zoveel gezien hadden van de wereld dat we toch aan kinderen moesten gaan denken en de schoonmaakster was een lieve oude dame die zo nu en dan behoefte had aan een luisterend oor. Ze zou voor ons bidden liet ze ons weten toen we weggingen. Altijd goed natuurlijk.

Vandaag rijden we over leuke wegen, bijna de hele weg is er bebouwing. Er zijn heel veel verschillende woningen, oud, nieuw, hout, steen, mooi , lelijk. De oude houten woningen zien er zelfs een soort van gezellig uit en de nieuwe stenen woningen hebben vaak dezelfde stijl. Bij de kruispunten in de dorpjes zijn er vaak kleine rommelige werkplaatsjes, maar ook veel lege pandjes. Ook op deze route zien we veel scholen. Vaak zijn het grote gebouwen met een sportveld erbij en de kinderen worden hier veel met de auto naar school gebracht.

De mensen die we tegenkomen zijn allemaal erg vriendelijk, aan de reacties te merken komen hier niet zo veel toeristen dus we worden vaak begroet of er wordt getoeterd.

We fietsen via Muar naar Batu Pahat en zijn inmiddels in de staat Johor. Maleisië kent 13 staten waarvan er 9 geregeerd worden door een sultan. De andere 4 hebben een gouverneur. Johor is de 10^e staat waar wij doorheen fietsen. Elke 5 jaar is er een andere sultan aan de beurd om voor 5 jaar koning te zijn.

Om half drie in checken we in, de fietsen staan weer binnen bij de lobby en wij hebben een prima kamer. We lopen nog wat richting het centrum, nou ja eigenlijk hebben ze hier geen centrum er zijn alleen wat shopping malls en wat grote straten met winkels. De shopping malls hebben we nu wel gezien, dus we lopen door de winkelstraten naar ons hotel en onderweg eten we wat.

Ook hier is er grotendeels een open riool, het is een soort kleine betonnen greppel. Ook al weten we dat hier varanen en slangen in kunnen zitten schrikken we toch op als we opeens geritsel horen en toch weer een redelijk grote varaan zien wegglippen. We hebben het er niet zo op.

Melaka: het laatste stukje Dutch Heritage Trail

Het is helemaal vreemd dat we nog een dag kunnen uitslapen en dit lukt dan ook niet erg. Het is warm dus we zijn evengoed vroeg wakker. Het ontbijt is hier uitgebreid maar we zitten snel vol, ook al nemen we er de tijd voor.

Voordat we verder gaan met het volgen en bekijken van de Dutch Heritage Trail bezoeken we een privé museum , het Baba-Nonya Heritage museum, van een oude rijke Chinese familie. Fotograferen is hier verboden is het eerste wat we horen als we binnenkomen en we krijgen een Engelse rondleiding, nou ja rondleiding, in een rap tempo wordt er een stukje van de geschiedenis, gewoontes en tradities verteld. We moeten bijna door het huis rennen om de gids te volgen.

Baba's zijn mannen en Nonya's zijn vrouwen van Chinees-Maleisische afkomst. Uit de rondleiding maken we op dat er onder de Chinezen veel tradities en gewoonten bestaan en dat het pand op een bepaalde manier is ingedeeld, elke ruimte heeft zijn eigen sociale situatie. Leuk om hier wat over te weten en nu weten we ook hoe het komt dat Chinese vrouwen graag gokken. De mannen deden nl al het werk, kookten en verzorgden de kinderen en zij hadden niets te doen. Dus uit vroegere tijden speelden ze thuis diverse gokspelen.

We gaan verder met de Hollandse geschiedenis hier en bezoeken een oud pand wat is opgeknapt en als voorbeeld moet dienen voor meerdere panden die onder Unesco vallen. Het is door de Nederlanders gebouwd en de stenen die hiervoor gebruikt zijn, net als die voor het Stadhuys en andere gebouwen werden in de schepen als ballast vervoerd.

We eindigen onze culturele Melaka trip met een blik op de poort die aan de voet van de heuvel staat waarop St. Paul Church staat. Deze kerk is door de Portugezen gebouwd maar door de Nederlanders zo genoemd en 112 jaar gebruikt voordat Christ Church gebouwd werd. Er staan diverse grafstenen met oud Nederlandse inscripties.

Naast deze oudeen bijzondere bouwwerkenzijn er hier natuurlijk ook nieuwe beelden. We zien op diverse plekken een foto of beeld van een beroemde bodybuilder. Hij is diverse keren Mr. Asia geweest, Mr. Universe en Mr. Melaka, ze zijn er trots op en laten dit goed zien. De draak van de Chinezen ontbreekt hier natuurlijk ook niet. Volgens de Chinezen is 2012 het jaar van de Draak, en Chinatown wordt hier mee versierd.

Uiteraard probeert iedereen aan de toeristen te verdienen dus naast de taxi's rijden hier behoorlijk veel trishaws rond, fietsen met een stoeltje compleet met een grote boks met knoert harde muziek. Wij lopen wel en laten deze 'luxe ' fiets voor wat het is.

We zijn inmiddels behoorlijk uitgerust, de reserves zijn weer aangevuld dus we gaan morgen weer fris verder. We hebben hier leuke dagen gehad en zijn een stuk wijzer geworden over de VOC tijd. Misschien moeten we Hoorn ook eens bezoeken....

Melaka:een hollandse dag

Vanmorgen hebben we voor de komende dagen de hotels gereserveerd. Er is niets ergers als na een dag fietsen horen dat het hotel vol is ( nou ja, niets ergers!) en we gaan weer naar de kust dus dat willen we voorkomen. We hebben nog maar 3 fietsdagen voor we Singapore in fietsen en hebben Singapore al eerder besproken.

We merken dat ons lichaam hier wel een beetje tot rust komt en dat het fietsen in de hitte toch veel energie vraagt. Vandaag hebben we net als gisteren een relaxte dag gehad en morgen zijn we hier ook nog. Dus alles wat we willen zien kunnen we op ons gemak doen.

Melaka is in de weekenden en vakanties een gewilde plaats bij de bewoners van Kuala Lumpur, dus vandaag is het een stuk rustiger en zien we veel meer blanke toeristen lopen.

Er zijn hier 2 straten die naast hun Maleisiche naam ook een half Nederlandse naam hebben, Heeren street, waar ons hotel aan zit en Jonkerstreet, met veel winkeltjes en in het weekend Chinatown. Daarnaast staat waar vroeger de vestnig was nog het Stadthuys en een kerk,Christ Church. Beide zijn gebouwd onder Nederlands bewind. Het Stadhuys heeft een duidelijk Nederlandse stijl, hoge plafonds, houten balken, brede houten vloerplanken. Als we goed geïnformeerd zijn heeft het stadhuis in Hoorn hier model voor gestaan.

In het Stadhuys is oa een tentoonstelling over de Nederlandse (VOC) tijd. We lezen dat veel schepen uit de haven van Hoorn vertrokken richting Melaka. De straat van Melaka was een doorgang voor West en Oost Azië. Een oude bestuurskamer heeft een replica staan van een tafel en stoelen, de echte staan in het Westfries Museum, hier zijn we nog nooit geweest. Er ligt Nederlands serviesgoed en miniatuur schepen.

Zo rond een uur of 1 zitten we bijna aan een hollandse pannekoek, maar aangezien het niet zo'n gezellig tentje is lopen we door. We vinden een leuk restaurantje met Weissenbier op de kaart. Die bewaren we voor vanavond maar we zien wel dat onze Ikea gordijnen hier hangen.

De rivier die door de stad loopt is gekanaliseerd en heeft aan beide zijde een wandelboulevard. Er wordt hier een vergelijking gemaakt met de grachten van Amsterdam. En aangezien we vandaag toch een Nederlandse dag hebben stappen we in een river boat die in 45 minuten heen en weer over de rivier vaart. De pandjes die aan de rivier staan waren vroeger handelspanden, nu zijn het o.a. winkeltjes en een deel daarvan is aan de achterzijde beschilderd met afbeeldingen van het leven in Maleisë. We varen ook langs een Kampong uit die tijd, welke helemaal gerestaureerd is en ook weer bewoond wordt, een soort openluchtmuseum.

In het hotel staat een boekenkast dus we hebben weer 2 nieuwe boeken gescoord en zitten aan het einde van de middag lekker in de tuin te lezen en de weblogs te volgen van andere reizigers die we tegen zijn gekomen.

Bij het eten drinken we ons eigen beloofde Weissenbier, die we normaal gesproken rond deze tijd in Oostenrijk drinken