Na een luxe uitgebreid ontbijtbuffet lopen we door China Town waar alle stalletjes al weer worden opgebouwd. We gaan naar een hindoe tempel, gebouwd in 1873. Onze schoenen moeten uiteraard uit. Van dit geloof weten we niets. Er heerst net zo'n rust als in de boeddhistische tempels en ook hier zien we mensen bidden tot een priester of monnik, we weten niet hoe de titel is, en er vinden ook rituelen plaats. De gelovigen smeren een goedje op hun voorhoofd als ze gaan bidden.

Later komen we in de oudste ( 1864) taoist ( chinese) tempel van KL. We hoeven geen schoenen uit en geen jurken aan. Het is een groot verschil met alle andere tempels of gebedsruimtes die we hebben bezocht. Er is geen rust, er worden volop wierook stokjes verkocht, net als rode velletjes papier waarop tekens staan. Het lijkt net een winkeltje, het is een hele andere sfeer als de andere tempels. Ook van dit geloof weten we niets, dus we zien ook hier veel rituelen die ons niets zeggen.

We lopen via nog een aantal 'bezienswaardige' gebouwen naar het vogelpark. Natuurlijk zijn alle dieren gevangen maar het is wel een mooi aangelegd park en er vliegen en lopen mooie en bijzondere vogels rond. Helaas zitten sommige vogels wel in (te) kleine kooien.

In het park zien we ook een aantal jonge totaal gesluierde vrouwen, dit zagen we ook in de stad zelf. Het trekt onze aandacht en ook van andere toeristen. Van andere Nederlanders horen we dat hier veel Arabieren zijn, dus dat zijn dit waarschijnlijk ook. Het ziet er erg gevangen uit en aan de andere kant lopen ze met i-pods en zijn hun ogen soms zwaar opgemaakt. Vreemd.

We vermaken ons er een tijdje en daarvandaan lopen we naar het station om weer terug naar Klang te gaan. In de trein is een vrouwencoupé, dit staat ook aangegeven op het station. We besluiten toch om bij elkaar te gaan zitten.

Er is goed op onze fietsen en bagage gepast en we krijgen dezelfde kamer weer. We werken ons weblog bij en lezen dat de elfsteden tocht zeker niet doorgaat. Da' s jammer voor alle schaatsliefhebbers, maar menwacht waarschijnlijk tot dat wij thuis zijn.