Het grootste deel van de route rijden we door rijstvelden welke tussen de palmbomen gelegen zijn, een mooie omgeving om door heen te fietsen. Aan de sporen op het land te zien is de oogst nog niet zo lang geleden geweest en wordt dat hier machinaal gedaan en niet meer met de hand zoals in Noord-Thailand en Laos.

Ondertussen hebben wij er 5000 km opzitten en hebben we er nog steeds lol in, dus op naar de 6000.

Het verkeer is inmiddels niet anders als in het westen, de grote pick-ups rijden hier niet, er zijn vooral gewone personenauto, soms van onbekende merken of andere types als die bij ons geleverd worden.

Na bijna 60 km, bij Pantai Merdeka moeten we met een bootje naar de overkant, er liggen verschillende bootjes maar de schipper die aan de beurt is heeft nu net het laagste bootje wat er bij is, dus de tassen moeten er af en de fietsen brengt Johan gebukt aan boord waar ze op de grond liggen. Samen met nog 2 dames gaan we naar de overkant. Het lijkt wel een speedboot zo hard gaan we en met een paar minuten komen we aan op het strand, er is geen steiger. De schipper is zo aardig om onze spullen en fietsen droog op het strand te zetten en wacht op de volgende passagiers.

Wij fietsen verder, de rijstvelden zijn nu groener als op het eerste stuk. Als we onderweg nog wat drinken schrijft een meisje verschillende woorden op in de maleisische taal, altijd handig om te gebruiken. We fietsen verder richting het eiland Penang, welke middels een 13 km lange brug is verbonden met het vaste land. Deze brug is niet voor fietsers dus wij gaan met de ferry en we zijn vlot aan de overkant.

In Georgetown op Penang is het druk, vele middenklasse hotels zitten vol en veel winkels zijn nog dicht, allemaal nog steeds ivm de vakantieweek van het chinese nieuwjaar. Wat ons betreft mag het over zijn. Uiteindelijk vinden we een hotel wat pas 2 weken open is. Ze hebben nog 1 kamer maar die moet nog schoongemaakt worden, dus we eten en drinken nog wat en checken dan in. Niet alles is nog af en het is behoorlijk gehorig.