Nadat we hebben uitgeslapen en van ons ontbijtbuffet hebben genoten stappen we pas om half 10 op de fiets, voor ons doen laat op pad. De route is maar 80 km en in Kraburi is niet zoveel te beleven dus we hebben geen haast.

We fietsen eerst door Chumphon, een stad die zo'n 15 km verder ligt en we maken er een echte zondagsrit van dus we drinken daar nog een kop koffie voordat we deze kust en de (luxe) resorts verlaten. We wegen ook nog even onze tassen, veel mensen met wie we praten vragen wat het gewicht is, maar aangezien we de spullen in het vliegtuig anders hadden verpakt weten wij dit ook niet. Elke 7 eleven heeft een weegschaal buiten staan, voor 1 bath kun je wegen. De achtertassen van Gerda wegen samen 16,5 kg en Johan rijdt met 13,6 kg achterop en 7,1 kg voorop.

We rijden hiervandaan naar de oostkust van Thailand, we rijden over de highway 4 maar er is een zijstrook en omdat het zondag is, is er niet zoveel verkeer. De weg slingert op en neer door een heuvelachtig gebied, het is nooit echt stijl en de omgeving is mooi groen, er zijn geregeld huizen langs de weg. We zien nog steeds palmbomen, rubberboomplantages en dicht begroeide heuvels. De wind is gunstig. Het is een mooie en leuke route.

Na 60 km zien we een restaurantje langs de weg met veel Thaise gasten, dus dat moet goed zijn. We eten er lekker, Johan heeft het aangewezen in de keuken en ze hebben het gesnapt.

Onderweg zien we nog een 'vrucht' aan een soort palmbomen die ook verzameld worden op een plek, we kijken er bij en proberen er achter te komen wat het is, maar dit lukt niet erg.

Na een relaxte tocht zien we langs de weg het guesthouse waar we willen overnachten, het wordt gerund door een vrolijke Thaise dame die engels spreekt.

De bungalow is weer gewoon basic, maar ook goed zo na de resorts van afgelopen dagen.

Na een koude douche praten we wat met de gastvrouw, ze vertelt dat de vruchten aan de palmbomen worden gebruikt om op de kouwen?, het wordt niet gegeten. Voordat het avond wordt lopen we nog even naar het dorpje, we zien het leven op straat weer, dat ontbrak een beetje aan de kust. Bij de pier zien we de bewoners van Birma de rivier oversteken. Birma is hier een 10-tal meters weg, slechts de rivier zit er tussen.

Als we door Kraburi lopen en ook gisteren en vandaag onderweg worden we weer vaak begroet door de bewoners. Kennelijk komen er op dit stuk niet zoveel toeristen en zeker niet op de fiets.

We genieten nog even van de zonsondergang en als we teruglopen zien we de volle maan aan de andere kant opkomen. Het is ook nu weer lekker weer dus buiten werken we ons verhaal bij en bespreken ons guesthouse voor morgen.