Vanmorgen werden we wakker met het geruis van de waterval en de geluiden van vreemde vogels en andere dieren. Dat was weer eens wat anders dan de haan die ons tot nu toe in Laos elke ochtend heeft wakker gekraaid, er lopen in Laos namelijk heel veel kippen en hanen rond, dus een goeie kans dat er 1 rond het guesthouse of hotel rondloopt.

Het is een warme dag, zo warm hebben we het nog niet gehad en als we het bolaven plateau uit fietsen zijn we al het nodige water kwijtgeraakt. Dit gebied is tijdens de Vietnam oorlog door Amerika plat gebombardeerd. Het is bizar als je daarover nadenkt zo tijdens het fietsen en het was voor ons onbekend. Er liggen hier nog veel bommen maar de paden en wegen zijn veilig gemaakt, dus we kunnen gewoon onze weg vervolgen.

Als we een dorpje passeren komt een stoet auto's ons tegemoet rijden, kennelijk met belangrijke figuren want het gaat onder politie escorte. We hadden dit al eerder gezien en toen viel ons ook op dat de politie hier met z'n 2-en op de motor rijden. Het is een grappig gezicht en we stellen ons voor hoe dat in Nederland er uit zou zien. Hier zijn de meeste mensen namelijk klein en tenger dus het past aardig, maar bij ons........

Wat we hier veel zien zijn overbeladen songthaews, waarschijnlijk op weg naar de koffieplantages. Er kunnen dus nog meer mensen in als dat we tot nu toe gezien hadden en er rijden hier ook echt hele oude trucks, en dan nog vol beladen met hout ook. Het is ongelofelijk dat het nog rijdt.

Vandaag werden we ook voor het eerst een paar keer nageroepen met falang, falang, wat vreemdeling betekent. We hadden dit al wel gelezen maar waren het nog niet tegengekomen.

Onze bestemming vandaag was Champasak, hiervoor moesten we de Mekong overvaren. Toen we aan kwamen bij de 'haven' moesten we door het mulle zand naar de pont. Bij de oversteekplaats werden we niet zo aardig geholpen, het leek of er niemand zin had om ons over te zetten. Even later kwam er een 'schipper' aanvaren. Zijn pont bestaat uit 2 houten kano's met daar overheen een grote palet en in 1 van de kano's zit hij met een langstaart motor. Middels handgebaren begrijpen we dat hij ons naar de overkant brengt. Zonder de prijs te vragen stappen we op en we tuffen naar de overkant. We moeten 30.000 kip betalen, we geven 50.000 en het duurt even voordat we ook daadwerkelijk 20.000 terug krijgen, waarschijnlijk zijn we toch nog opgelicht! Maar goed we zijn er en via wederom het mulle zand lopen we naar boven. Het is een aparte verbinding, totaal niet ingericht op gemotoriseerd verkeer, zowel de wegen niet als de pontjes.

We rijden we nog 2 km voordat we bij ons guesthouse zijn in Champasak. Het is een rustig dorpje en de weg er doorheen leidt naar de tempel Wat Phou ( bergtempel). Hier ligt de oorsprong van de Khmerbeschaving en morgen gaan we deze bijzondere plek bezoeken