Vanuit ons hotel zijn we naar de Kuang Si watervallen gefietst, dit is zo'n 30 km verder en dus een mooi tochtje voor vandaag, de weg was goed en de natuur wederom mooi. De watervallen is een erg toeristische attractie en we ziende toeristen met de tuk tuk of andere taxi's naar de watervallen rijden, zonde hoor ze zitten met jassen aan en zien bijna niets. Wat zullen ze jaloers zijn als ze ons zien fietsen! Bij de ingang is men er ook volledig op ingesteld, veel eettentjes en veel prul te koop. Gelukkig zijn wij op tijd en is het nog niet zo druk, als we weer weggaan is dat wel anders.

Als we weer terug zijn kopen we wat eten en drinken voor de rit van morgen, zorgen dat de banden op spanning zijn en is onze was weer schoon.

We zitten een tijdje bij de Mekong omeen schitterende zonsondergang te zien en op de foto te zetten, daar zien we ook dat kinderen zich 'douchen' en het lijkt dat er gezinnen op deboten wonen waar de toeristen mee vervoerd worden,er wordt in het watergespeeld ende kleding wordt er in gewassen. 20 meter verderstaan er dure hotels.

Wat we hier ook zien is dat de vrouwen een hele andere draagwijze hebben van spullen als in de dorpen. Hier hebben ze 2 manden aan een stok over hun schouder en in de dorpen hangt een zak op hun rug en de draagband hebben ze over hun hoofd, op het voorhoofd..

We eten bij een Laotiaans specialiteiten restaurantje, dit was een tip van Joop en Ali en het was erg lekker. De jongen die ons bediende was 5 jaar monnik geweest. Hij woonde in een dorp aan de Mekong, zonder electriciteit en is op z'n 15e naar Luang Prabang gegaan, zodat hij als monnik verder kon leren. 1 x per jaar naar huis en af en toe schrijven. Inmiddels studeert hij en is geen monnik meer. Hij vond het een goeie maar ookeen zware tijd, als monnik begon hij om 04.00 uur te bidden, dan op blote voeten de staat langs met om eten te verzamelen van de bevolking. Dit wordt dan in de tempel gezamelijk gedeeld. Z e mochten dan alleenontbijten en voor 12.00 uur nog een keer eten en daarna niets meer. Hij heeft veel over het boedhisme geleerd en heeft hier zijn hele leven wat aan. Was een leuk gesprek en zeker zo leuk om weer iets meer te weten over het leven van een (jonge) monnik. Hij kon ons vertellen dat het bandje wat wij in Thailand omgewikkeld hebben gekregen bedoeld is om een veilige reis te hebben. Als het versleten is kan het onder je kussen, maar je kunt het ook om je fiets wikkelen. We houden het zo lang mogelijk om.