19 en 20 nov: Houay Xai- DonChai (70km)- Vieng Phouka (55km)

Nadat we 2 miljoen Kip hadden getrokken en dus even een paar weken miljonair zijn, zijn we op pad gegaan om de tocht door de bergen te fietsen en hebben we de afgelopen 4 dagen 305 kilometer gefietst.

De hele route was door een mooi gebied, de 1^e en 2^e etappe moesten we zo nu en dan behoorlijk klimmen en aangezien er nogal wat weg werkzaamheden waren hadden we veel dust-roads, veel stofhappen dus. De 3^e dag tussen Vieng Pouhka en Nateuy was het een bijzonder mooi natuurgebied, de heuvels waren echt heel mooi begroeid, en we reden door een smal dal of door een kloof. De 4^e dag was wederom weer veel klimkilometers en een behoorlijk bochtige weg, soms alsof we door de jungle fietsen, na elke bocht was het een verassing wat je zou zien. De weg was afgelopen 2 jaar opgeknapt dus we hadden 80 kilometer glad asfalt.

Vanaf dat we de bergen in zijn gegaan kwamen we zo nu en dan bergdorpjes tegen, het lijkt of de tijd heeft stilgestaan. Het is zo bijzonder wat we zien dat je eigenlijk ogen te kort komt. Het liefst zouden we een tijd staan kijken hoe het hier allemaal gaat, maar dat doe je natuurlijk niet, deze mensen wonen daar gewoon en daar sta je dan als rijke toerist. Veel mensen zitten op de grond bij hun huisje, vaak met jonge kinderen en ze stoken een vuurtje, er zijn geen of nauwelijks winkeltjes.

Het is een en al armoede wat we zien, het zijn overwegend paalhutten woningen en de mensen leven op de harde kale grond. Er staat geen auto, een enkele brommer, wel af en toe een schotelantenne.

Er zijn in de dorpen heel veel kinderen en ook heel veel jonge moeders, veel kinderen gaan niet naar school, ze werken op de rijstvelden. Bijna alle kinderen roepen ons toe, Sabaydee of bye bye en zwaaien driftig. Ze zien er erg lief uit maar de kleertjes die ze aan hebben zijn vaak zwart en oud en stuk. Rondom de hutjes lijkt het soms wel een kinderboerderij, er lopen kippen, varkens, ganzen, eenden, honden en ook heel veel kuikentjes, biggetjes, jonge hondjes en katjes.

In het 1^e dorpje waar we overnachten, Don Chai is het questhouse een bed in een houten hut met de wc en een wasteil buiten, we gebruiken ons eigen lakenzak en kussens maar. In het dorpje is ook een markt, ook dat ziet er schrijnend uit, als er geen klanten zijn liggen ze te rusten. Ik denk dat dit dorpje en ons verblijf het meest primitief is wat we ooit hebben meegemaakt. Achter ons is een rivier en daar is ook een oversteek naar waarschijnlijk wat rijstvelden en of hutjes. Er is geen brug dus al het verkeer en alle mensen gaan door het water. Als wij net aankomen staat een auto vast. Alles en iedereen wordt overgezet en de auto wordt er later uitgetrokken door een vrachtauto, die voor het gemak nog even in het water keert!

De volgende overnachting is in Vieng Phouka, dit dorpje is iets meer ontwikkelt, dus we zien ook meteen meer auto's en landbouwvoertuigen. Sommige huizen zijn van steen maar in de straatjes achteraf is het ook hier niet veel.